Krugerpark en Swaziland

06-10-2010
Om 05.00 uur opgestaan om 05.30 uur reden we na ons lunch pakket uit de koelbox te hebben gehaald weg, dicht bij de auto stonden twee giraffen, snel foto’s gemaakt maar nog geen 50 meter verder stonden de zebra’s en impala’s ons uit te zwaaien. De dag ervoor geen beest op het kamp gezien we willen weg en ja hoor daar staan ze dan. De ander twee Nederlandse stellen waren al voor ons vertrokken, maar met mijn ervaring als X box coureur hadden we de eerste auto op de gravelroad al weer ingehaald. Bij de ingang van het Krugerpark hadden we de tweede auto ook al bijgehaald. We wilde het park ingaan kregen we geen toestemming omdat er voor ons geen huisje in het park op Lower Sabi was geboekt. Ze zijn op ons advies gaan bellen met de reisorganisatie, kregen niemand te pakken, na een half uur wachten zelf gaan bellen. We kregen een slecht Engels sprekende vrouw met een huilend kind op de achtergrond aanwezig. Ze kon me niet vertellen wat er aan de hand was , maar misschien was het beter om zelf nu iets te gaan boeken en we zouden dan het geld weer terug krijgen (nee Kees we hebben niet bij Firma van der Snoek geboekt) wanneer we de rekening zouden indienen. Onder tussen zag ik steeds meer mensen het Krugerpark ingaan, en werd de kans om de leeuwen te zien wel kleiner. Het humeur werd er niet beter op omdat er ook niet terug gebeld werden wat wel beloofd was, maar dat schijn Afrika te zijn. Na een uur wachten zelf aan de gate een huisje gehuurd in crocodilebridge, anders moesten we naar het noorden toe en dat was de volgende dag helemaal niet meer aan te rijden. Eindelijk konden we het park binnen waar 50 kilometer per uur mag worden gereden We wilde net de pas er in zetten of we stuitte op twee vechtende olifanten, hierbij sneuvelde ook een boom. We kwamen giraffen, impala’s, apen en allerlei vogels tegen. Onze eerste stop in Satara, snel koffie genomen om zo weer tijd in te lopen, bij de volgende stop in Tshokwane hadden we de anderen die een uur eerder het park in mochten weer bijgehaald. Zij hadden het zelfde waargenomen als wij ook nog geen leeuwen gezien. We moesten weer verder ons kamp lag helemaal onder in het krugerpark dus ook een uur verder rijden dan wij in eerste instantie moesten. Net voorbij Tshokwane zagen we een grote baviaan aan een stuk bot kluiven. Ook van de verharde weg af gegaan en gelijk zagen we een witte neushoorn (deze heeft brede bek zwarte neushoorn smalle bek). Terug op de weg waren er leeuwen gespot, maar wij hebben daar niets gezien. Doorgereden naar het grote kamp in Skukuza daar werd aangegeven dat er een luipaard en leeuwen waren gespot op de weg waar wij over heen zouden moeten richting ons kamp. Vlak voor Skukuza was er een roofvogel een parelhoen aan het oppeuzelen. Dat gaf meteen weer file want iedereen (waaronder ook wij) wilde het vast leggen op de gevoelige plaat of video. Op weg naar lower sabi weer een file maar dit keer wat langer dan anders dat moest voor iets bijzonders zijn en ja hoor er zat een luipaard met een prooi in de boom. Om de boom heen op de weg stonden wel 20 auto’s niemand kon meer voor of achteruit. Foto’s en video’s gemaakt en toen kwam de politie erbij die de weg weer vrij moest maken of wij met onze auto even snel achteruit wilden rijden, gelukkig met mijn stuurmanskunst, was dit geen enkele probleem (weer de X box ervaring) en was de weg weer snel vrij. Gelijk erna weer olifanten op de weg en nog geen 500 meter verder zagen we leeuwen, we hadden onze big 5 in een dag compleet. Na nog verschillende dieren te hebben gezien door gereden naar lower sabi om te kijken of er toch geen plek was vrij gekomen helaas. Hier was wel internet maar we moesten wel door omdat we nog een uur moesten rijden voor het volgende kamp. Onderweg nog gebeld met de reisorganisatie in Zuid Afrika, we hadden nog steeds niets van hen gehoord. Ze wilde het wel met ons goed maken, maar de opties waren niet erg duidelijk, zouden morgen nog een keer bellen (zal er waarschijnlijk niet van komen), we wachten af. Het huisje in het kamp was goed, maar er was geen restaurant, we moesten zelf koken alles moest wel uit een blik komen ook het vlees, maar het was voedzaam. Met onze zuid Afrikaanse buren hadden we goed contact. Zij wezen ons nog op de Hyena die aan de buiten kant van het hek liep.
07-10-2010
We hadden allebei weer voor het eerst goed geslapen, broodjes buiten op de tafel gelegd,ik ben de auto aan het inpakken , Anja is nog in het huisje bezig toen we onze buurman hoorde roepen en gillen. Bleek dat we beroofd werden van onze broodjes door een aap die ervan de 6 al twee te pakken had, en een broodje was ook al een hap uit. De buurman zei dat het een goede leer voor de volgende keer was. Via het krugerpark nog een route binnen doorgedaan over zandwegen om Malelane het krugerpark weer te verlaten we zouden dan gelijk op de R 570 ( de A2 in NL) komen die ons zou leiden naar Swaziland. In het park nog weer van allerlei beesten gezien waar onder een purperreiger. Eenmaal op de R570 zijn we richting grens gereden. We zijn de grens overgegaan bij Jeppe’s reef (ZA) Matsamo (SW) Je krijgt een stempel op papier daarmee moet je naar een kantoor en daar moesten we invullen hoeveel foto camera’s , typemachines, ipods verrekijkers en videocamera’s je bij je had en ook even het registratienummer van elk toestel weergeven. Keurig opgeven wat we hadden en de registratienummers achterwege gelaten. Eenmaal buiten moesten we bij de grensovergang het gestempelde papier weer inleveren en werd ons paspoort gestempeld. 5 man druk met ons geweest om door de eerste controle heen te komen, ja je leest het goed eerste controle. 500 meter verder werd de zelfde procedure door de douane van Swaziland nog een keer herhaald weer door 5 mensen. Het is maar goed dat we zijn gegaan anders hadden 10 mensen werkeloos moeten toekijken en dat hadden we ook niet over ons hart kunnen verkrijgen. Een klein stukje Swaziland in zagen we een groep kinderen van verschillende leeftijden aan het zingen op een soort weide bij een oud houten gebouw. Leuk om nog wat ballast van het speelgoed kwijt te raken. Bleek het een school te zijn voor kinderen van veel alleen staande ouders of wezen. De onderwijzeres nodigde ons uit om even in school te komen kijken, dat was wel schrikken waar ze het mee moesten doen. Veel spullen die wij bij ons hadden daar achtergelaten bij school zodat er meer kinderen mee konden spelen. Verder een kleine donatie gedaan want de kinderen moesten daar op school eten en het werd buiten op een vuur voor hen klaar gemaakt. Vandaag hadden ze rijst met groente. We werden vrolijk uitgezwaaid door de kinderen van de school. Tegen de middag een Swazimarkt bezocht die deel uitmaakt van de ngwanestam waar we wat leuke beelden hebben gekocht. Later nog een stop gemaakt en de BIG 5 in stenen beelden hebben gekocht. Tegen 16.00 uur kwamen we op plaats van bestemming aan, waar we niet op de eerste lijst stonden maar we mochten toch door omdat we mogelijk wel bij het kamp op de lijst stonden. Op de weg er naar toe lag er een erg grote Krokodil aan het rand van het water een enorm stuk vleesl te verorberen. Ik heb op gepaste afstand video staan te maken. Op het Kamp stond onze naam wel genoteerd, we konden gelukkig slapen. We werden naar ons onderkomen geleid een hele grote Bijenkorf waar je gebukt naar binnen moest maar een maal binnen had je alle ruimte van de wereld. In het achterste gedeelte was een douche en toilet aangebracht. In het kamp liepen we tegen everzwijnen, impala’s en gemsbokken aan. Voor 12 euro pp een lopend buffet waar je u tegen zegt. Daar ontmoette we ook Jeroen en Samira waar we ook mee in Peuzulu hadden gezeten. Samen zitten eten en reiservaringen zitten uit wisselen.
08-10-2010
De eerste week zit er op maar voor ons lijkt het allemaal al weer veel langer geleden met alle indrukken die we hebben opgedaan. Om 07.00 uur op ontbeten maar we lijken maar niet op gang te komen, tegen 09.30 uur in de auto gestapt en rond gereden in het park, waar we willdebeesten, gemsbokken, zebra’s impala’s en everzwijnen hebben gezien. Anja wilde nog een foto van me maken , ik dacht leuk achter het everzwijn te gaan zitten (wel op driemeter afstand) op knie hoogte deed dat beest ineens een uitval richting mij. Ik stond weer heel snel recht op en mijn hart sloeg wel iets sneller dan anders. De middag naar een kaarsenfabriek geweest waar ze met de hand allerlei beesten maakte, weer het nodige gekocht (hopelijk krijgen we het allemaal mee) en daarvan weer video gemaakt. Zoals je leest zijn onze dagen erg druk en moet we na de vakantie wel wat gaan uitrusten. Nog even met een ambulance verpleegkundige uit Zuidafrika gesproken en de procedures door gelopen bij gedwongen vervoer. Wil je niet mee dan wordt je gearresteerd en ben je even al je rechten kwijt en de arts of de psychiater beoordeeld dan later of je wel of niet opgenomen moet worden. Een IBS kennen ze niet.