galapagos

Woensdag 10 september aankomst op de galapagos eilanden
Op het vliegveld van Baltra hebben we de rest van de reizigers ontmoet, Shannon en Femke (ned) Pedro en Kaye (AUS) Giuseppe en Anna (ita) net een paar dagen getrouwd dit was hun huwelijksreis Geoffrey en Anna (USA) Khaty en David(USA). Onze Gids Fausto stond al het vliegveld klaar, we mochten gelijk door naar de VIP ruimte waar een drankje voor ons klaar stond. Na alle papieren in orde te hebben gemaakt werden met de bus naar de haven gebracht. Gelijk bij aankomst in de haven lagen de zeeleeuwen al klaar al slapend op een bank, verder werden we door rode krabben begroet. Direct al foto’s gemaakt, maar we hadden niet zo heel lang de tijd want de dinkey (rubberen opblaas boot) lag al voor ons klaar om ons naar de Diamant te brengen.
Het schip leek in eerste instantie klein maar daar kwamen we al gauw van terug.
Aan boord werden we aan de gehele bemanning voorgesteld en kon het schip de ankers binnen halen om te gaan varen. s’ Middags hebben we ons eerste bezoek gebracht aan het eiland North Seymour. Op dit eiland hebben we een grote kolonie broedende fregatvogels gezien. De vogels broeden hier het hele jaar, hoewel er in juni tot november de meeste zijn. Er zijn hier twee soorten fregatvogels, de Great Fregatbird en de Magnificant Fregatbird, die op hun rug iets meer groenige veren heeft. Beide blazen hun keel op om de vrouwtjes te imponeren. Verder hebben we hier ook Blue Footed Boobies (Blauwvoet Jan-van-Genten), landleguanen, zeeleguanen een slang en paar bontzeeleeuwen gezien.
Dit beloofde veel voor de rest van de trip, er werd goed tijd vrijgemaakt om ook de dingen te kunnen zien of foto’s te maken die ook in grote getallen gemaakt zijn.

Donderdag 11 september Santa Cruz (Charles Darwin Station - Higlands) ’s Ochtends lag onze boot in de baai van Puerto Ayora, op het eiland Santa Cruz. We hebben een bezoek gebracht aan het Charles Darwin station en uitleg gekregen over de fokprogramma’s. Dit onderzoekscentrum is gebouwd door de Charles Darwin Foundation, die in 1959 met steun van de IUCN en UNESCO werd opgericht. Er worden nu reuzenschildpadden grootgebracht. In het bijbehorende Van-Straelen-Museum kwamen we meer te weten over de ontstaansgeschiedenis van de Galápagos eilanden. Hier hebben we Lonesome George, het enige nog levende exemplaar van Isla Pinta ontmoet. We hadden net in de krant gelezen dat het hem gelukt was om te paren.Hij is nog de enig levende exemplaar van zijn soort.
En er was meer er hoopgevend nieuws is! Namelijk op 23 juli zijn er eieren gevonden van één van de twee vrouwtjes die al sinds 1993 bij hem leven, maar waar hij nooit naar taalde. Deze vrouwtjes zijn afkomstig van de vulkaan Wolf op Isabela en hebben een phenotypisch vergelijkbare vorm schild, vandaar dat al sinds jaar en dag op alle mogelijke manieren getracht wordt om ze te laten paren. Het kan dus zijn dat er nu eindelijk nageslacht gaat komen, maar daartoe moeten we eerst 120 tot 130 dagen wachten totdat de eieren uitkomen. Dit blijft nog even spannend dus!
Een andere beroemde schildpad die hier leeft is Diego, uit de Diego Zoo.
Steven Spielberg is werkelijk hier geweest om inspiratie op te doen voor zijn creatie van E.T., maar heeft echter helaas nooit een cent overgemaakt na de successen van de film.
We hebben een rondje langs de winkels gemaakt waar je T-shirts, petten en prachtige boeken kon kopen maar ook veel artikelen die we elders op onze reizen ook tegen zijn gekomen zijn. In de wandeling van en naar het station waren veel vogels te zien, waaronder vele soorten Galapagos vinken… dus weer de nodige foto’s gemaakt net als op Darwin station van de schilpadden.
In Puerto Ayora hebben we bij de visverkoper ook nog even gekeken, het wemelde van pelikanen en enkele zeeleeuwen die ook aan land kwamen. Een van de dorpshonden probeerde nog te voorkomen dat de zeeleeuw aan land kwam maar na een flinke blaf van de zeeleeuw verdween hij snel naar de achtergrond. Ik heb ook maar een paar passen op zij gezet want een meter afstand van de zeeleeuw vond ik wat te dichtbij, hij zag dreigend uit daar heb je wel respect voor


’s Middags hebben we een bezoek gebracht aan de schilpaden in de hooglanden, we zijn er weer met de bus naar toe gegaan, 30 minuten rijden. Het is een privé terreinen (El Chato) Er waren erg grote exemplaren bij, maar je moest ze wel rustig benaderen anders begonnen ze te snuiven en trokken ze hun kop in. Ook de nodige vogels gezien en weer veel foto’s gemaakt. Maar we hebben ook een Nederlandse chinees (Shannon) in ons midden die alleen maar foto’s van de mensen maakt. We vragen ons af wat ze op de Galapagos eilanden doet. Maar ze is wel gezellig en wordt veel door de anderen geplaagd. Anja is nog op de gladde ondergrond onderuit gegaan.
De bijzonder grote landschildpadden leven hier in de Hooglanden overal in het wild. Ze kunnen hier ongestoord hun gang gaan, want hoewel ze over de landerijen van de lokale bevolking kruipen, worden ze (meestal) met rust gelaten. Ze zijn heel eenvoudig te benaderen en dus dichtbij te bewonderen, (ze zijn immers heel traag!).
Het is moeilijk voor te stellen dat zeelieden hier vroeger de bergen in gingen om schildpadden te halen en met een man of 6 mee te dragen aan boord, waar ze onderin het ruim zeer lang (wel een jaar) zonder eten of drinken konden blijven leven (liggend op hun rug). Zo was er altijd vers vlees aan boord. Dit is een belangrijke reden van het uitsterven van bepaalde soorten. In dit gebied zijn veel soorten vogels te vinden, zoals de Galápagos Hawk en in de bossen eromheen vogels als de prachtig fel rood met zwart gekleurde (mannetje) Vermillion Flycatcher en de Yellow Warbler.
Vrijdag 12 september Española ( Suarez Point - Gardner Bay) Toen we wakker werden lag de boot bij het eiland Española. Hier hebben we een bezoek gebracht aan Suárez Point. En de nesten van de grote Albatrossen (Waved Albatros) bezocht, hiermee is dit eiland vooral bekend . Ze zijn hier van eind maart t/m december. Dan gaan ze tijdelijk weg. In het warme natte seizoen wordt de vegetatie namelijk snel te hoog voor ze om doorheen te lopen om de kliffen te bereiken. Deze grote vogels kunnen namelijk alleen maar opstijgen door zich vanaf de kliffen op de wind te storten. Bovendien brengt het warme water minder vis.
Verder hebben we Española de beroemde Nasca, Blauwvoet Jan van Genten (Booby’s) en zeeleguanen met de mooie rode ruggen gezien, geweldig was dit. Deze leguanen met rode ruggen komen alleen hier op Española voor. Tevens zijn we naar de blow hole geweest. Hier komt het zeewater in waar het vervolgens metershoog de lucht in wordt gespoten. Verder veel zeeleguanen gezien in vrijwel dezelfde kleuren als de rotsen waarop ze zitten. Verder hebben we de Red-Billed Tropicbird, Galápagos Hawks, Galápagos duiven, Mockingbird, American Oister Catchers, de Green Heron, de Swallow-tailed Gull en drie soorten vinken gezien. Er waren ook zeeleeuwen en lavalizzards, een van de zeeleeuwen lag zodanig in de weg dat we er met een boog om heen moesten. Als ze eenmaal in beweging komen zien ze er erg dreigend uit en een beet van een zeeleeuw is gevaarlijk omdat hij ook bacteriën bij zich draagt die in de wond terecht komen.
’s Middags hebben we een bezoek gebracht aan Gardner Bay (Española). Hier is een wit strand met speelse zeeleeuwen een van de jonge zeeleeuwen dronk nog bij zijn moeder. Dit was een van de mooiste stranden van de Galápagos tot nu toe. Veel vogels gezien en leguanen soms helemaal zwart en soms met een rode rug.
Terug op de boot kwamen we onze eerste dolfijnen tegen, zo snel we konden onze zwemkleding aan en in de dinkey (rubberboot) op weg naar de dolfijn om er tussen te zwemmen.

Helaas hadden Anja en ik onze flippers niet aan en konden we ze niet meer bijhouden maar het was wel een avontuur hoe die beesten met je spelen als ze naast je zwemmen. Je kon ze haast aanraken maar ze zijn ook zo weer een stuk verder op. Later op de avond ook nog een walvis op afstand zien zwemmen. Het leek of het vandaag gewoon niet op kan. Maar de zee is wel wat ruwer geworden wat veel invloed heeft op onze magen. Ik heb met lange tanden zitten eten en Anja heeft nog wel wat gegeten maar het was ook niet veel. Na al het eten er weer uit gebraakt te hebben ben ik al heel vroeg op bed gegaan ik voelde me erg ziek. En morgen is het weer vroeg dag
Zaterdag 13 september Floreana (Cormorant Point - Devil’s Crown - Post Office Bay) ’s Ochtends lag de boot bij het eiland Floreana, of wel Santa María genoemd. We zijn om 06.00 uur opgestaan en om 06.30 uur gaan zwemmen bij de rotsen van Devil’s Crown 20 c .Hier hebben we met de zeeleeuwen gezwommen,ze draaide rondjes om je heen of deden de bewegingen die wij in het water namaakten . Met een wegwerp onderwatercamera geprobeerd om foto’s te maken maar dat is nog erg lastig om al die felgekleurde tropische vissen of zeeleeuwen in jouw vizier te krijgen, ze zijn ook zo weer weg. Na het snorkelen een heerlijk ontbijt gehad. Nog heel even kunnen rustten voordat we naar Cormorant Point gingen. Hier was het strand bedekt met bijzonder groen (vulkaan) zand, Onderweg kwamen we langs een grote inlandse lagune waar flamingo’s de keratinerijke algen uit het water filteren, die hen de mooie oranje-roze kleur geeft.
Bij de zee-inham met onze voeten in het water gestaan en de stingrays (pijlstaartroggen),kwamen zo naar ons toe gezwommen, het was wel lastig hen te fotograferen omdat met de stroming ook veel zand meekwam. De zon brand behoorlijk op je lichaam je kunt wel merken dat je op de evenaar zit. Zwemmen doen we dan ook met een T shirt aan anders zouden we erg verbranden ondanks factor 30.
‘s Middags hebben we een bezoek gebracht aan Post Office Bay, het is een houten ton op een paal waar iedereen zijn post in gooit en het is dan de bedoeling dat andere passagiers die ook het eiland bezoeken de post voor hun land weer meenemen en ook bij hen thuis bezorgen (Bahía de Correo). Post office herbergt het meest bijzondere postkantoor, ontstaan in de 18de eeuw door de Engelse, en later ook Amerikaanse, walvisvaarders. Terwijl de bemanning van ons schip tegen de bemanning van een ander schip aan het voetballen waren hadden wij de gelegenheid om vanuit het strand te snorkelen. Na 10 minuten snorkelen kregen we gezelschap van een zeeleeuw die ons probeerde te verleiden om hem na te gaan doen hij draaide allemaal rondjes om ons heen. Na 10 minuten was hij ons weer zat en is hij met de dinkey mee gezwommen die op dat moment langs kwam. ‘s avonds de Ipod voor de dag gehaald en als diskjockey opgetreden. Er gingen al een aantal mensen vroeg op bed wegens zeeziekte. Het weer was nogal heftig en je werd behoorlijk door elkaar geschud.
Zondag 14 september Isabela (Moreno Point - Elizabeth Bay) ’s Ochtends lag onze boot bij het eiland Isabela. De nacht was het weer erg onrustig geweest met hoge golven ik voelde me ‘s ochtends niet lekker. Er waren meer mensen zeeziek geweest. Het ontbijt was weer voortreffelijk We hebben ‘s ochtends een bezoek gebracht aan Moreno Point. Op het maanlandschap aandoende vulkaanlandschap van Moreno Point waar we de flightless comorants (niet-vliegende aalscholvers) hebben gezien.
In deze vogels is duidelijk de evolutie te herkennen, een tussenvorm tussen vogels en waterdieren als de pinguïns. Tijdens de wandeling over een wonderlijk lavalandschap met ongeërodeerde lava formaties, als pahoehoe lava, lava bubbles en boomstamvormen, hebben we in kleine meertjes flamingo’s waargenomen. In de lagune hebben wittip haaien gezien in gezelschap van vissen en zeeschildpad leguaan en galápagos eendjes.
Er was nog tijd om 40 minuten te snorkelen die hebben we voorbij laten gaan en onze rust genomen om even te slapen.

’s Middags hebben we bezoek gebracht aan Elisabeth Bay, een baai met een soort lagunes met prachtige zoutwater (rode en witte) mangroven. De rode mangroven groeien hier tot wel 12 tot 15 meter hoog. Hier hebben zeeleeuwen in de bomen zien liggen om uit te rusten. Er waren ook veel zeeschildpadden te zien die hier rusten en paren, vooral in december tot en met maart, de tijd van het paren. De eieren liggen ongeveer drie maanden in het zand en komen dus circa juni tot en met augustus uit. Je mag hier alleen met de panga’s (een kleine bootje) komen. In de zee liggen de rotsen van Mariela, waarop tientallen pinguïns zaten. Ook in de zee zwemmen ze rond om te vissen en af en toe kwamen ze zelfs speels naar de boot toe. Ook Blauwvoet Jan van Genten, Flightless Cormorants, en zeeleguanen gezien.
Maandag 15 september Isabela (Urbina Bay) - Fernandina (Espinosa Point)
Vannacht hebben we 4 uur gevaren van 03.00 uur tot 07.00 uur. De boot lag nog maar net stil of we konden al aan ons ontbijt beginnen wat vandaag bestond uit wentelteefjes, brood en weer twee soorten fruit, muesli, yoghurt en een sinasappel drank. We hebben de ochtend door gebracht op robinabeach waar veel leguanen zitten. Op het strand aangekomen had ik twee verschillende schoenen bij me . Ik bleek ook een schoen van Peter bij me te hebben. Terug in de Dinky om de andere schoen op te halen. Eenmaal terug uitleg van Fausto gekregen over het vulkaan zand en hoe het eiland was ontstaan. Midden op het pad kwamen we onze eerste leguaan tegen, na de nodige foto’s weer verder gelopen.

Nog 5 keer een leguaan tegen gekomen waaronder een stel vechtende leguanen. Ik was aan het filmen maar toen ze met een noodgang onze kant op kwamen schrok ik zo dat het filmen even de mist in ging. Terug op de boot stonden de drankje alweer klaar en een half uur later lagen we alweer in het water , waar we met de zeeschildpadden en veel vissen hebben gezwommen. Terug aanboord een warme douche genomen,nog maar net klaar of de ankers werden gelicht om verder te varen naar het volgende punt van onze reis ’s Urbina Bay. Dit ligt aan de westkust van het grote eiland Isabela. Op weg naar Urbina bay kwamen we tussen de 40 en 6o dolfijnen tegen die met ons mee zwommen weer foto’s gemaakt, hopelijk zitten er een paar goede foto’s tussen want het is nog erg moeilijk om ze goed in beeld te krijgen We zijn nu nog aan het varen de dolfijnen hebben een ander route gekozen. We moeten nu nog 55 minuten varen voordat we bij Urbina Bay zijn. Inmiddels bij Urbina Bay aangekomen, voordat we het land op gingen kwamen we de eerste jonge zeeleeuwen al weer tegen, we hebben lange wandeling gemaakt over een droog dichtbegroeid gebied, waar tot 2006 veel Galápagos - vernietigende geiten leefden. Dit gebied is heel plotseling ontstaan vanuit de zee, door de eruptie van de Alcedo vulkaan in 1954, waardoor dit eeuwenoude koraalrif 4 tot 6 meter boven zeeniveau kwam te liggen, waarbij veel zeedieren verrast werden. Er zijn bijvoorbeeld hersenkoralen midden in het land te vinden. Er groeit hier een struik met appeltjes, de Galápagos appel, maar pas op, die zijn erg giftig! Bijna op het einde van de wandeling kwamen we weer bij een groep zeeleeuwen aan, We zaten rustig aan de kant foto’s te maken toen een hele kleine zeeleeuw het water uitkwam en recht op mij afkwam. De zeeleeuw snuffelde aan mijn benen en ging daarna de volgende van de groep op zoeken. Dit was een hele mooie ervaring dat die jonge zeeleeuw zo dichtbij kwam. We hebben de dinky weer genomen, het was inmiddels 15.30, want we zouden nog achter de walvissen aangaan. Eenmaal terug op de boot werden de ankers gelicht ik dacht even de tijd te hebben om te kunnen schrijven maar nee hoor walvissen in zicht. We zijn flink op jacht geweest en hebben er 5 stuks gezien. Nu zit ik weer rustig ( het schip gaat wel erg te keer) aan het verslag te werken. We vinden beiden het reizen wel erg vermoeiend vooral als het weer erg onrustig is en de golven tegen de schip slaan. Je wordt dan behoorlijk heen en weer geslingerd.
’s Middags lag de boot bij het meest westelijk gelegen eiland Fernandina. Dit eiland is een van de jongst gevormde eilanden en tevens een van de minst bezochte, wegens de geïsoleerde ligging.
We hebben bezoek gebracht aan Espinosa Point, ( het is erg hard werken deze vakantie, ik moet op mijn werk maar weer uitrusten) hier hebben we flightless comorants (niet-vliegende aalscholvers) gezien. In deze vogels is duidelijk de evolutie te herkennen, een tussenvorm tussen vogels en waterdieren als de pinguïns. De zwarte flightless cormorant is een watervogel zoals de Pinguïn. De flightless cormorant kan niet (meer) vliegen en duikt in het water razendsnel en zeer behendig achter vissen aan, bijna als een pinguïn. Ze kunnen lang onder water blijven, zijn enorm goede en pijlsnelle zwemmers.
Van januari tot en met juni komen hier de zeeleguanen om te paren en te nesten. Er is verder een getijde poel met onder meer schildpadden.

Dinsdag 16 september Santiago (Egas Port) - Bartolomé Bij het wakker worden 06.00 uur lag de boot bij het eiland San Salvador (ofwel Santiago of James), een heel jong lava eiland. Om 06.30 uur stond het ontbijt klaar en een uur later hebben we een bezoek gebracht aan Egas Port. Hier zijn de prachtig felgekleurde Sally lightfoot krabben. Maar vooral opvallend zijn hier de bontzeeleeuwen, al spelend en zwemmend in de grotachtige inhammen in de rotsen, waar het zeewater met geweld in omhoog gestuwd wordt. Ook weer zeeschilpadden gezien het lijkt maar niet op te houden. In een uur meer dan 120 foto,s geschoten, de beste worden bewaard. Verder zijn er veel lavahagedissen, Darwin’s vinken en Galápagos duiven te zien. Op het strand hadden we nog de mogelijkheid om te snorkelen, heerlijk temperatuur van het water. De zeeleeuwen kwamen al weer gelijk naar ons toe om met ons te gaan zwemmen ook nog met een paar zeeschildpadden mee gezwommen. Ongelooflijk hoe rustig ze daar zwemmen en niets van ons aan trekken, weer de nodige tropische vissen gezien, wel jammer dat ik geen video onderwatercamera bij me heb. De 45 minuten snorkelen waren weer zo voorbij, tijd om weer aan boord te gaan en naar Bartolomé.te varen. Ik zit momenteel op het achterdek van het schip te typen, het is een erg kalme zee en een heerlijk temperatuurtje zo’n 25 C. Het is nu 11.30 uur plaatselijke tijd en 19.30 uur Nederlandse tijd. Het is wel gek dat wij bijna nog een heel dag te gaan hebben en Nederland iedereen net het warm eten op heeft of aan de koffie zit. We zitten nu 7 dagen op zee en als je dan beseft wat je allemaal al niet hebt gezien of mee hebt gemaakt. Dit maak ik in Nederland nog niet in een jaar mee.’s Middags wordt er een bezoek gebracht aan het eiland Bartolomé. Dit is een lava-eiland met aan de ene kant een kleine berg waarvan de helling eruit ziet als een soort maanlandschap met veel kleine kraters. Er was een trap gemaakt, waar we naar boven konden lopen. Op de top was het erg winderig mijn pet waaide gewoon van mijn hoofd af, we hadden een weids uitzicht over zee. Vanaf hier konden we verschillende eilanden zien. zoals Santa Cruz, Mosquera, North Seymour, Daphne mayor en Daphne menor, Santiago, Marchena, Chinese Hat en Rábida.
Op een andere plek op het eiland was een mooi strand, nabij Pinnacle Rock, hier werden de Italianen er afgezet om even tijd alleen te hebben (huwelijksreis). Wij werden gedropt op zee om te snorkelen, met de zeeleeuwen pinguïns de zeeschildpadden gezwommen ook een rifhaai gezien wat peter wat van slag bracht. Hij dacht aan een gevaarlijke haai en heeft zich een poos verstopt tegen een rots aan, maar het was weer in een woord geweldig en dan nog al die vissen die we hebben gezien.
Woensdag 17 september Santa Cruz (Black Turtle Cove) Baltra - Quito Vanochtend vroeg hebben we een bezoek aan Black Turtle Cove gebracht, op het eiland Santa Cruz.
Bij Black Turtle Cove (zwarte schildpadden baai) is het alleen toegestaan om met de panga (kleine bootje) te varen. Er is een heel mooie rustige getijdenlagune met drie soorten mangroven waar vaak Spotted Eagle Rays en Golden Rays te zien zijn, of jonge White Tips Reef Sharks en de Pacific Green Turtles die hier komen om te paren. Wij hebben inderdaad parende schilpadden gezien, die maar weinig van ons aan trokken. Ook twee roggen gezien, maar het hoogte punt van de ochtend was wel de blauwvoet jan van Genten die in groepen van 500 een aanval deden op de vissen in het water, soms vlogen ze op nog geen 50 cm boven ons hoofd en moesten we bukken. Na het ontbijt snel onze spullen gepakt en zijn we met rest van groep naar het vliegveld op Baltra gebracht. Fausto heeft ons begeleid voor de vlucht naar Quito. Nog twee mooie stempels van de Galápagos in ons paspoort gekregen. We mochten na het inchecken plaats nemen in de VIP ruimte waar een drankje voor ons klaar stond. Nu zit ik op een tussen stop te typen we vliegen zo door naar Quito waar we de nacht door brengen om morgen onze reis te vervolgen.