jungle 2

Maandag 22 september Quito - Coca - Yuturi Vanochtend werden we opgehaald van het hostal en naar het vliegveld gebracht voor de vlucht van ongeveer een half uur van Quito (Andes, 2.900 m) naar het oliestadje Coca (Regenwoud, 400m) en als het helder was geweest hadden we een hele mooi de overgang van de Andes naar het regenwoud kunnen zien. Maar helaas slecht weer op Coca waardoor we niet op tijd konden vertrekken 1 ½ uur vertraging, het vliegtuig waarmee we moesten vliegen was een Fokker 28 van IROQ. Het was wel te zien dat het een oud vliegtuig was ( had er ook een keer mee in Zimbabwe gevlogen en toen was het voor de terug weg stuk zodat we toen met een andere maatschappij en vliegtuig zijn gevlogen). Het was in de kleuren van Fc Barcelona gespoten. Vlak voordat we in Coca gingen landen was het erg bewolkt maar de landing was perfekt. Onze gids Euordo van Yuturi Lodge. stond ons al te wachten. We zonden naar het hostel worden gebracht waar we nog op drie ander gasten moesten wachten die een uur later dan ons zouden komen met het vliegtuig uit Quito. We hadden al kennis gemaakt met Sandy en katherina uit Australie. Het plaatsje Coca is een (nog geen 40 jaar oud) oliestadje, dat gelegen is in voorheen primair regenwoud en gesticht is door de oliemaatschappijen die in dit gebied een enorme impact hebben gehad en helaas nog steeds in toenemende mate hebben. Na een uur werd ons duidelijk dat het met de andere gasten later zou worden. We kregen wel aal vast een lunch aangeboden die we anders op de boot zouden hebben genuttigd. De tijd doorgekomen met het schrijven van het verslag maar ik bleek daar ineens draadloos internet verbinding te hebben op mijn gemak de site bijgewerkt de krant gelezen. Net toen ik wilde vragen of ik even de stad in kon om postzegels te koppen kregen we het sein dat we konden vertrekken met de andere gasten kon het wel morgen worden, want het was slecht weer in Quito, wij hadden nog geluk gehad dat we konden vertrekken. Ook ging nog enkele stamleden en twee uit Argentinië gemigreerde broers met hun herdershond mee. We zijn met de gemotoriseerde kano via de rivier de Napo in 3 ½ uur naar de Lodge gevaren maar onderweg is onze speedboot het ging best hard 3 keer vast gelopen door de lage water stand wat extra tijd koste de hele trip was ongeveer 125 kilometer. Er werd gestopt en ons verteld dat de boot het laatste stuk niet over de ondiepe rivier kon en dat we onze bepakking moest achterlaten die werden met kano,s opgehaald en dat we nu nog 45 minuten in een hoog tempo door de jungle moesten. Want we moesten voor donker bij de lodge zijn. Het eerste stuk op het hoge tempo na ging nog wel, maar de laatste 15 minuten moesten we door een soort drassig gebied waar boomstammen lagen waar je over heen moest lopen, gelijk al in de eerste 50 meter stapte ik mis en vloog met een been de drassige modder ( we hadden laarzen van hun gekregen) tot boven mijn knie, mijn fototoestel dat ik vast had kon ik net boven de modder houden. Ik stonk gelijk als een Otter of je in het riool hebt gelopen. Maar verder hebben we het zonder kleerscheuren overleefd. Het complex zag er primitief uit, ons huisje had een douche en toilet maar daar had je het ook meegezegd. Geprobeerd om mijn broek al weer vast te wassen want de bepakking liet nog wel even op zich wachten. De douche gaf maar een klein straaltje het was wel behelpen. En even later begon het ook nog te regenen. Na het diner wat goed was kregen we uitleg over de lodge en zijn omgeving
Yuturi Lodge is een prachtig gesitueerde maar eenvoudige Lodge, midden in het veelzijdige primaire regenwoud. Zo leven hier in de buurt de Giant River Otters en een aantal indicator species (vogels die als eerste verdwijnen als de natuur verstoord is), wat betekent dat dit echt nog heel ongerept gebied is.
Bovendien zijn er verschillende soorten regenwoud nabij (flooded forest, dus het grotendeels onder water gelopen laag woud en terra firma, het op zand’heuvels’ gelegen hogere woud met soms enorme woudreuzen), wat dus een goed beeld geeft van "het regenwoud".
We hadden ook nog een aktiviteit die avond ( het nachtleven in de jungle bekijken) maar omdat het regende hebben we vriendelijk bedankt en is het doorgeschoven naar de avond er na. Om 21.00 uur ging het licht uit, het aggregaat werkt van 18.00 tot 21.00 en dat is de tijd dat je batterijen kunt opladen De andere dag konden we het complex pas goed bekijken bij daglicht Voor ons was er eenvoudige huisje met een hangmat ervoor. Er we hadden 3 bedden staan waarvan 2 met muskietennetten en een eigen douche en toilet (koud water).
Er was een gezamenlijk gebouw, waarin de keuken zich bevond en ook de eet- en rustruimte (met hangmatten en zo, uitkijkend over het water), waarvan de ‘zijwanden’ open waren. Vanuit de gezamenlijke ruimte ging er een trapje naar boven waar op een klein zoldertje een paar stoeltjes stonden om in alle rust te genieten van een mooie zonsondergang over het water.
Dinsdag 23 om 05.45 uur moesten we opstaan want onze eerste tour per kano vogels te bekijken startte om 06.00 uur. We gingen met twee gidsen Eduardo en Jaime de plaatselijk natuurgids die ook veel van de planten en medicijnen weet. Hij deed zijn verhaal in het Spaans en Eduardo vertaalde het dan weer. In een uur de nodige vogels gezien. Om 07.00 uur ontbijt en kregen we te horen wat we die dag verder gingen doen. De Argentijnse broers kwamen alleen om te vissen waardoor we met zijn vieren overbleven voor de trektocht door de jungle. Om 08.00uur gestart per kano naar het eiland waar we gingen lopen. Het was inmiddels erg warm geworden. We waren ook blij dat we in de jungle waren maar dar wachtte ons de muggen op. Veel gezien en veel uitleg gehad de nodige planten mogen proeven die een medicinale werkingen hadden. Tegen de muggen steken hielp het bloed van de boom dragon red Dit werkte inderdaad beter dan de after bite die we mee hadden gebracht. Na een vermoeide wandeling en erg bezweet kwamen we tegen 14.30 uur bij onze lodge aan. Daar maakte we kennis met de drie Amerikanen die de eerste dag niet waren gekomen. Maar hun bleken in het vliegtuig Fokker 28 te hebben gezeten dat op Quito bij het opstijgen was gecrasht. Ze zouden 1 ½ uur na ons gaan vliegen. Maar tijdens het opstijgen was het zo slecht weer dat ze na een mislukte doorstart van de baan zijn geraakt. Gelijk de brandweer de bij en ze moest via de vleugels het toestel verlaten. Maar van opvang na de tijd was geen sprake. Ze hadden daarom er voor gekozen om maar met de bus naar Coca te gaan wat 8 uur in beslag nam. Ze waren net aangekomen en zaten nog helmaal vol met verhalen over wat er gebeurd was. Achteraf gezien hebben wij nog geluk gehad dat we weg konden en dat er niets gebeurd is. Na een lekkere koude douche even gerust. Na het eten van 19.00 uur zijn we met zijn allen (ook de Amerkianen (Chris , Michael en to) een avondtrip gaan doen zaklantaarns mee en opzoek naar kikkers, een aantal mooie kikkers gezien maar ook veel insecten die je niet graag tegen komt zoals een scorpion en spinnen.
Woensdag 24 september. Anja heeft vandaag rust genomen, het is weer erg warm en de tocht weer lang. We zouden een ander eiland bezoeken dan de dag ervoor. Je merkt meteen dat er een aantal personen extra zijn de overdracht duurt langer en er staan meer mensen in je weg als je foto,s wil maken. Weer veel over planten te weten gekomen en hun uitwerking bij bepaalde ziektes. Geen nieuwe vogels gezien wel veel vlinders maar die zijn maar moelijk op de foto te krijgen.. Anja had niet veel gemist. Terug bij de lodge weer gegeten en konden we ons opmaken voor de volgende activiteit wat vissen was op Piranha’s, wij hebben er samen met Sandy en Kathrina van afgezien. Het was veel te warm 30 C en een erg hoge luchtvochtigheid. We zijn gaan zwemmen tussen de piranha’s het water was heerlijk koel en fris. Sinds we zijn aangekomen is de rivier met 1,20 meter, wat het vissen moeilijker maakt en het vinden van de kaaimannen ook. Tijdens het avond eten kregen we van de manager te horen dat we niet meer om 17.40 uur van uit Coca vlogen maar om 11.40 en ook nog met een andere maatschappij omdat Iroca het verlies van een vliegtuig niet meer kon opvangen. We gaan nu met Tame maar als we op de weg terug naar Coca ook nog monkey eiland willen bezoeken moeten we overmorgen om 05.30 uur al varen en om 05.00 uur op. Vakantie hebben is niet altijd een pretje. S’avonds een avondtrip in het donker met de kano gemaakt wat ook niet veel meer opleverde dan een paar vleermuizen en enkele vogels.

Donderdag 25 september Yuturi Lodge - Yarina Lodge We werden om 07.00 uur aan het ontbijt verwacht, we moesten ook uitsluitsel geven of we nog langs het apen eiland wilden op de terug weg wilde morgen. We hebben besloten toch langs te gaan met de mogelijkheid dat het er toch te nat is en het eiland niet op kunnen. Na het ontbijt zijn we naar een familie aan de rivier gegaan , het was de zelfde trip als we de eerste dag in een snel tempo hadden gelopen. Onderweg onze eerste aap gezien nog geen 50 meter van de lodge, later nog enkele apen gezien maar geen foto kunnen maken, toen ze ons zagen waren ze snel verdwenen. Het viel bij de familie erg tegen, we kregen wel uitleg over hoe de comunitie werkte ,na een houten mes en een kralen ketting te hebben gekocht. Terug op bij de lodge weer eten en rusten om 17.00 uur gaan we met een pijp schieten.