Andes verlaten

Vervolg vrijdag 19 september
Tijdens het gezamenlijke avond eten ook 4 Nederlanders ontmoet , bleken er twee uit Twente te komen. Een ervan kwam uit hetzelfde dorp waar ik gewoond had en bleek in de zelfde straat als mijn ouders te wonen, wat is de wereld dan toch klein. Maar haar vriendin waar ze mee reisde wist mijn naam, en vertelde dat ik haar 32 jaar gelden ooit gekust had. Pas toen ze haar naam noemde kwamen de memories ook weer bij mij naar boven. Het was wel een rare gewaarwording als ineens iemand jouw achternaam weet. Ik heb ook nog even gekeken of Anita Witzier van Memories niet met een camera om de hoek stond te filmen. Na kort te hebben bijgepraat onze kamer weer opgezocht en de warmte van de kachel.
20 september Chugchilán - Zumbahua - Porvenir
Vanochtend zijn we om 07.30 uur vertrokken, we zijn vanuit de westelijke bergketen via de Pana Americana gereden en overgestoken naar de oostelijke bergketen, richting Haciënda Porvenir. Onderweg hebben we het nabijgelegen Zumbahua aangedaan waar er een markt was. Je merkt dat dit een markt was voor de lokale bevolking. Het is een kleine, maar authentieke markt, waar je veel kon zien. Een aantal petten gekocht, mijn schoenen laten poetsen, ze leken wel weer als nieuw. Tegen 10.15 de auto weer opgezocht en de reis voortgezet. In ons allerbeste Spaans de chauffeur gevraagd of hij nog gelegenheid zag om een postkantoor voor ons te vinden zodat we post zegels konden kopen. Maar helaas niet gelukt in de laatste grote stad, misschien was het ook wel een dorp, waar we nog wel even hebben kunnen internetten en samen met de chauffeur wat kunnen eten.
De route naar Porvenir, vooral het laatste stuk, was prachtig over een klein weggetje tussen de vulkanen door langs kleine nederzettinkjes. Maar je stuitert wel door de auto heen en het wordt pas gevaarlijk als je dan ook nog een bus tegen komt. Haciënda Porvenir is een origineel in gebruik zijnde Haciënda (herenboerderij).
Deze terracotta kleurige Haciënda, met origineel paramodak, ligt hoog in de páramo tussen vijf grote vulkanen: de Rumiñahui; Pasochoa; Sincholagua; Quilindaña en Cotopaxi. Hopelijk komen ze niet tot een eruptie tijdens ons verblijf.
’s Middags habben we nog even de benen willen strekken, maar de eerste keer waren we weer snel binnen, het was koud en begon te regenen en er hing erg veel bewolking. Maar de tweede keer hebben we in de omgeving van de Haciënda wel beter kunnen verkennen en was de regen gestopt en de bewolking verdwenen. Wat een uitzicht over al die vulkanen het wandelen op deze hoogte viel best zwaar. Terug op de Haciënda vroeg de beheerder of ik zin had om de koeien te melken, hij dacht een goedkope kracht te hebben gevonden maar ik heb vriendelijk bedankt want thuis moet ik straks ook weer 10 koeien melken. We hebben ook het ander stel Judith en Eddie ontmoet die morgen gelijk met ons gaan paardrijden. We hebben onze reiservaringen uitgewisseld hun gaan nog naar de Galapagos en zijn waren al in het regenwoud geweest. Hadden daar erg veel gezien en ook erg genoten van alles. Na het avond eten hebben we bij de open haard verder zitten praten over wat we allemaal op onze reizen hadden meegemaakt
Zondag 21 september Porvenir - Quito
Om 07.30 uur opgestaan, 08.00 uur ontbijt, ja we leven bij een strak schema en om 09.00 uur gingen we paardrijden . We hadden van ons zelf al het nodige aan kleding aangedaan maar daarover heen kregen we nog een paardrijbroek en een poncho van de ranch. Uitleg gekregen hoe het paard te laten stoppen, er gingen ook nog twee Spanjaarden mee en twee gidsen . De paardrijdtocht ging hoog over de Andes heen. Dit was werkelijk zeer indrukwekkend; je hebt dan vanaf de vulkaan Rumiñahui prachtige vergezichten en uitzicht op alle andere in de omgeving liggende vulkanen. Zo bevonden we ons op de hoogte van de sneeuw van de Cotopaxi, die als een ijshoorn uitsteekt boven de hoogvlaktes. Dit was ook de redenen dat we warme poncho’s, leren broeken aan de buitenzijde bekleed met ruwe wol aanhadden. Onze gekocht shawl van lamawol kwam ons goed van pas tegen de kou in je nek . Het was echte belevenis!! Hoewel de paarden erg betrouwbaar zijn en goed getraind, moet je wel goed opletten wat je aan het doen bent op die hoogte want we zijn in totaal 800 meter geklommen. Er liep drie honden mee ,de gehele drie uur, die de stieren die daar rond liepen op afstand van ons hielden. Ook nog wilde paarden tegen gekomen. Boven op de top van de berg even stil gehouden thee gedronken en onze rit naar benden weer gedaan. Je moest op enkele steile stukken behoorlijk in de steigbeugels, maar het was in een woord geweldig. Helaas was er veel bewolking zodat we de top van de Cotopaxi niet konden zien. Eenmaal terug op de hacienda viel het lopen eerst wat tegen, maar na de lunch ging het wel weer. De chauffeur met zijn zoon stonden al op ons te wachten. Nog even afscheid genomen van Eddie en Judith daarna zijn we richting Quito gegaan waar we tegen 15.15 uur aankwamen Nog even de koffers herpakt wat mee moet naar de jungle en wat kan achterblijven in Qiuto wat we dan op de laatste dag weer op ons hotel wordt bezorgd door Adean travel. Voorlopig hebben we dan geen internet tot vrijdag 26 september dan zijn we weer terug in Quito
We genieten van jullie berichtjes die jullie plaatsen op de site.