Laatse dagen
30 September 2013 | Botswana, Ghanzi
Zaterdag
Vanochtend om 06:15 uur er uit gegaan, spullen gepakt, vandaag een rit van 4 uur voor de boeg naar Ghanzi. We reden om 07:45 uur bij het hotel/ lodge weg, we waren de demonstratie geen idee waar het overging net voor 5 minuten later en we hadden er midden ingezeten. Na een goed half uur rijden gaf Anja aan wat te horen aan de auto, ik wilde het negeren zal wel aan de weg liggen. Toch maar even gestopt en ja hoor onze eerste lekke band naar bijna 4000 km rijden. Auto aan de kanten de weg gezet en de band maar vervangen. Vandaag zaterdag moeilijk aan een vervangende band te komen.
Meteen de kinderen die in de buurt rondliepen voor zien van smurfen en ander klein speelgoed. Bijna door al het speelgoed heen wat we bij ons hadden. Anja heeft het tweede gedeelte gereden, moest stoppen voor mond en klauwzeer post, was ze iets te ver door gereden , kregen we een leuke preek dat we niet bij het top bord gestopt waren, op het eind van het lied wilde hij wel mee Nederland. Onze schonen zijn door al die ontsmettingsmiddelen wit uit geslagen onder de zolen.
We kwamen er gisteren achter dat we een da te vroeg Botswana gaan verlaten we missen nu de onafhankelijkheidsdag wat een groot feest is voor de Botswanen, waarschijnlijk net zo iets als bij ons koninginnedag of koningsdag.
Volgens onze beschrijving moeten we naar Ghanzi om van daar door te reizen naar Edo's kamp waar onze lunch op ons staat te wachten. In Ghanzi eerst getankt zodat we morgen zo verder kunnen naar onze laatste kamp. Ook even gevraagd wat een band plakken kost, een gat zou 2 euro kosten 2 gaten dan werd het iets duurder. Gelukkig maar een gat, moest wel een extra versteviging worden aangebracht. Maar een maal de band aan de binnenkant te hebben gecontroleerd bleek er niets anders op te zitten om een nieuwe band te kopen. Krijgen het geld wel weer terug van Avis, maar toen bleek het probleem dat onze band niet op voorraad ligt. Nog bij een ander zaak geprobeerd maar niet onze maat.
Gokken en dan maar op de gravelroad rustig aandoen de 22 km heen en 22 km terug. Keurig de beschrijving gevolgd, naar 22 km gravelroad eerste aanwijzingspunt dat we nog goed zaten. Maar daarna geen enkel teken meer. Maar 10 km nog niets toch maar even bellen met de lodge waar de gate zit. Blijkt dat de beschrijving niet klopt dat we minimaal 63 km terug moeten rijden in de richting waar we vanmorgen vandaan kwamen. Om gek van te worden inmiddels al weer erg heet onze lunch lopen we zo mis. De flink de sokken er in gezet op de gravel road 32 km weer terug en dan nog 30 verharde weg. Gelukkig bleven de banden heel. Kwamen we bij de poort aan moesten we nog 8 km over een weg met allemaal keien, alleen in de eerste en tweede versnelling kunnen rijden. Maar het kamp waar we aankwamen na 8 km keien en zand was geweldig, vriendelijk ontvangen er was nog lunch voor ons bewaard. In het kamp waar Steven de eigenaar van is werken bosjesmannen ( San) die als gids optreden maar ook je koffer even naar je luxe tent brengen, weer van alle gemakken voorzien. Verder waren de vrouwen van een ander stam ( naam ben ik even vergeten) die zorgen voor ons eten en de tent.
Om 16.00 uur schoven we aan voor de koffie en om 16:45 uur onze game drive alles zit hier bij de prijs inbegrepen was voor ons ook een verassing. Tijdens game drive weer gezien, maar de neushoorns waren niet te vinden, daar gaan we morgen naar opzoek aan de handvat de bosjesmannen die de sporen gaan nalopen. Voor ons huisje stonden bij terugkomst 50 springbokken, even later tegen zonsondergang kwamen er nog twee elanden aan gesjokt om water te drinken. we zitten aan een verlichte waterplaats genieten van onze drankjes terwijl er van allerlei wild komt langs lopen. Ook tijdens het diner konden we het wild zien lopen, het blijft gewoon gaaf, net voordat we naar onze tent gingen, morgen moeten we om06.30 alweer bij het ontbijt zijn zagen we nog drie water bokken in het water staan om wat te drinken.
Zondag
Om 05:40 opgestaan, je moet er wat voor over hebben om neushoorns van dichtbij te zien. Na ons ontbijt met 3 spoorzoekers op pad gegaan Steven de baas van het geheel reed de auto. Al snel werden er twee oren opgepakt, een van twee witte neushoorns en van vijf cheeta's. Het spoor van de neushoorns werd eerst gevolgd, dit ging het eerste stuk per auto en daarna per voet maar toen hadden ze de neushoorns al op gespoord. We moesten eerst weer achter de wind komen zodat de neushoorns ons niet konden ruiken. We zijn ze tot op 15 meter genaderd, wat zijn die beesten dan groot en indrukwekkend uit. Foto's en video gemaakt maar ook steeds goed in de gaten gehouden wat de neushoorns deden, een flinke uitval en het was met ons gedaan. Gelukkig zien ze biet goed, maar horen ruiken van alles. Op een gegeven moment werden ze onrustig en moesten we ons ook uit de voeten maken . De adrenaline vliegt dan door je lijf . Terug bij de auto ook besloten om de cheeta's te volgen, we zaten er een aantal keren dicht bij, maar waarschijnlijk roken ze ons en bleven ze ons voor. Want aan decrescendo konden we zien dat ze vaak draaiden. Dus 2,5 uur Voor niets gezocht, niet helemaal waar want we hebben ook veel ander dieren gezien. Terug bij het kamp waren de twee gespotte neushoorns rustig aan hervatten drinken bij de waterplaats. We hadden net zo goed kunnen gaan uitslapen om ze daarna bij de waterplaats te spotten. Tegen de middag bij het kamp vertrokken, eerste 8 km meer dan 25 minuten overgedaan, erg slechte weg maar ook veel wild wat zo overstak.
Daarna de high way op 120 km per uur richting grens met Namibië. In totaal moesten we vandaag 300 km rijden. Maar het blijft uitkijken met al die koeien, paarden, ezels n struisvogels op de weg. De grensovergang verliep moeizaam, een stempelaar en een hele rij mensen die graag naar Namibië wilde. Na meer dan een half uur konden we eindelijk over, 20 km na de grens bereikte woonde laatste lodge Zelda's farm waar ze enkele beesten in gevangenschap hebben, minder leuk dan in het wild.
De avond tijdens het diner gegevens met een ander stel Nederlanders uitgewisseld die gisteren waren aangekomen.
Vannacht ons laatste nachtje Afrika , morgen back home.
Maandag
Allebei al voor de wekker wakker, we zitten al helemaal in ons ritme, zullen we thuis ook zo vroeg gaan slapen en zo vroeg opstaan, ik denk het niet.
Gezamenlijk met de andere Nederlanders ons ontbijt genuttigd, we wilde apart gaan zitten maar de het personeel had ons gisteren samen zien eten en dan vandaag ook weer.
We moesten om 10.00 uur onze kamer uit, koffers hadden we al gepakt en in onze auto gezet om de dag door te komen maar even aan het zwembad gelegen veel te warm , toen maar kaarten, we hadden afgesproken dat we daar ook nog de lunch zouden nuttigen tegen 12.30 uur. Maar de onrust nam wat toe, we wilde beiden wel weg mogelijk dat we onderweg nog wat zouden zien. Alle spullen die we niet meer nodig hadden onder het personeel verdeeld. Gevraagd dat we om 12.00 uur konden lunchen, geen enkel probleem tegen 12.30 uur zaten we in de auto nog 280 km af te leggen en hopelijk geen lekke band wat dan hadden we een groot probleem. Onderweg nog wrattenzwijnen , struisvogels , koedoe's , gemsbokken en bavianen gezien zo konden we in stijl afscheidnemen van afrika.
Auto zonder deuken en schoon ingeleverd bij Avis. Wel aangegeven dat we de grens met Zimbabwe net overkomen omdat er een brandblusser, 2e gevarendriehoek ontbrak en dat we wel betaald hadden voor de overtocht aan Avis. We hoopte dat we een gedeelte terug konden krijgen maar tot onze verbazing kregen we het geld van de betaalde overtocht grens Botswana/ Zimbabwe weer terug, de bazin had over haart hart gestreken, want ze hadden nog nooit eerder klachten gehad , alle toeristen tot nu toe hadden altijd de grens over gekund. Maar van af nu af aan gingen ze het in de gaten houden of er meer toeristen problemen kregen met de grensovergang. Ach wij waren tevreden de vraag is of ze er iets mee gaan doen. We vertelde van onze lekke band , als je tijdens je trip in Namibië geen lekke band had gehad, dan wad het geen goede trip geweest. Gezien onze kilometers hadden we meer lekke banden moeten hebben. Wij zijn blij dat het bij een is gebleven omdat we ook niet makkelijk aan een vervangende band konden komen. 10 km voor het vliegveld maakte Anja me nog even aan het schrikken, ze dacht dat ze iets hoorde en dat er iets met onze band was, vanaf dat moment tot aan het vliegveld hou je je hart vast. Ik dacht niet stoppen we komen er ook op drie banden de laatste kilometers, gelukkig was het loosalarm.
Nu zitten maar te wachten tot dat we over twee uur kunnen gaan vliegen.
Vanochtend om 06:15 uur er uit gegaan, spullen gepakt, vandaag een rit van 4 uur voor de boeg naar Ghanzi. We reden om 07:45 uur bij het hotel/ lodge weg, we waren de demonstratie geen idee waar het overging net voor 5 minuten later en we hadden er midden ingezeten. Na een goed half uur rijden gaf Anja aan wat te horen aan de auto, ik wilde het negeren zal wel aan de weg liggen. Toch maar even gestopt en ja hoor onze eerste lekke band naar bijna 4000 km rijden. Auto aan de kanten de weg gezet en de band maar vervangen. Vandaag zaterdag moeilijk aan een vervangende band te komen.
Meteen de kinderen die in de buurt rondliepen voor zien van smurfen en ander klein speelgoed. Bijna door al het speelgoed heen wat we bij ons hadden. Anja heeft het tweede gedeelte gereden, moest stoppen voor mond en klauwzeer post, was ze iets te ver door gereden , kregen we een leuke preek dat we niet bij het top bord gestopt waren, op het eind van het lied wilde hij wel mee Nederland. Onze schonen zijn door al die ontsmettingsmiddelen wit uit geslagen onder de zolen.
We kwamen er gisteren achter dat we een da te vroeg Botswana gaan verlaten we missen nu de onafhankelijkheidsdag wat een groot feest is voor de Botswanen, waarschijnlijk net zo iets als bij ons koninginnedag of koningsdag.
Volgens onze beschrijving moeten we naar Ghanzi om van daar door te reizen naar Edo's kamp waar onze lunch op ons staat te wachten. In Ghanzi eerst getankt zodat we morgen zo verder kunnen naar onze laatste kamp. Ook even gevraagd wat een band plakken kost, een gat zou 2 euro kosten 2 gaten dan werd het iets duurder. Gelukkig maar een gat, moest wel een extra versteviging worden aangebracht. Maar een maal de band aan de binnenkant te hebben gecontroleerd bleek er niets anders op te zitten om een nieuwe band te kopen. Krijgen het geld wel weer terug van Avis, maar toen bleek het probleem dat onze band niet op voorraad ligt. Nog bij een ander zaak geprobeerd maar niet onze maat.
Gokken en dan maar op de gravelroad rustig aandoen de 22 km heen en 22 km terug. Keurig de beschrijving gevolgd, naar 22 km gravelroad eerste aanwijzingspunt dat we nog goed zaten. Maar daarna geen enkel teken meer. Maar 10 km nog niets toch maar even bellen met de lodge waar de gate zit. Blijkt dat de beschrijving niet klopt dat we minimaal 63 km terug moeten rijden in de richting waar we vanmorgen vandaan kwamen. Om gek van te worden inmiddels al weer erg heet onze lunch lopen we zo mis. De flink de sokken er in gezet op de gravel road 32 km weer terug en dan nog 30 verharde weg. Gelukkig bleven de banden heel. Kwamen we bij de poort aan moesten we nog 8 km over een weg met allemaal keien, alleen in de eerste en tweede versnelling kunnen rijden. Maar het kamp waar we aankwamen na 8 km keien en zand was geweldig, vriendelijk ontvangen er was nog lunch voor ons bewaard. In het kamp waar Steven de eigenaar van is werken bosjesmannen ( San) die als gids optreden maar ook je koffer even naar je luxe tent brengen, weer van alle gemakken voorzien. Verder waren de vrouwen van een ander stam ( naam ben ik even vergeten) die zorgen voor ons eten en de tent.
Om 16.00 uur schoven we aan voor de koffie en om 16:45 uur onze game drive alles zit hier bij de prijs inbegrepen was voor ons ook een verassing. Tijdens game drive weer gezien, maar de neushoorns waren niet te vinden, daar gaan we morgen naar opzoek aan de handvat de bosjesmannen die de sporen gaan nalopen. Voor ons huisje stonden bij terugkomst 50 springbokken, even later tegen zonsondergang kwamen er nog twee elanden aan gesjokt om water te drinken. we zitten aan een verlichte waterplaats genieten van onze drankjes terwijl er van allerlei wild komt langs lopen. Ook tijdens het diner konden we het wild zien lopen, het blijft gewoon gaaf, net voordat we naar onze tent gingen, morgen moeten we om06.30 alweer bij het ontbijt zijn zagen we nog drie water bokken in het water staan om wat te drinken.
Zondag
Om 05:40 opgestaan, je moet er wat voor over hebben om neushoorns van dichtbij te zien. Na ons ontbijt met 3 spoorzoekers op pad gegaan Steven de baas van het geheel reed de auto. Al snel werden er twee oren opgepakt, een van twee witte neushoorns en van vijf cheeta's. Het spoor van de neushoorns werd eerst gevolgd, dit ging het eerste stuk per auto en daarna per voet maar toen hadden ze de neushoorns al op gespoord. We moesten eerst weer achter de wind komen zodat de neushoorns ons niet konden ruiken. We zijn ze tot op 15 meter genaderd, wat zijn die beesten dan groot en indrukwekkend uit. Foto's en video gemaakt maar ook steeds goed in de gaten gehouden wat de neushoorns deden, een flinke uitval en het was met ons gedaan. Gelukkig zien ze biet goed, maar horen ruiken van alles. Op een gegeven moment werden ze onrustig en moesten we ons ook uit de voeten maken . De adrenaline vliegt dan door je lijf . Terug bij de auto ook besloten om de cheeta's te volgen, we zaten er een aantal keren dicht bij, maar waarschijnlijk roken ze ons en bleven ze ons voor. Want aan decrescendo konden we zien dat ze vaak draaiden. Dus 2,5 uur Voor niets gezocht, niet helemaal waar want we hebben ook veel ander dieren gezien. Terug bij het kamp waren de twee gespotte neushoorns rustig aan hervatten drinken bij de waterplaats. We hadden net zo goed kunnen gaan uitslapen om ze daarna bij de waterplaats te spotten. Tegen de middag bij het kamp vertrokken, eerste 8 km meer dan 25 minuten overgedaan, erg slechte weg maar ook veel wild wat zo overstak.
Daarna de high way op 120 km per uur richting grens met Namibië. In totaal moesten we vandaag 300 km rijden. Maar het blijft uitkijken met al die koeien, paarden, ezels n struisvogels op de weg. De grensovergang verliep moeizaam, een stempelaar en een hele rij mensen die graag naar Namibië wilde. Na meer dan een half uur konden we eindelijk over, 20 km na de grens bereikte woonde laatste lodge Zelda's farm waar ze enkele beesten in gevangenschap hebben, minder leuk dan in het wild.
De avond tijdens het diner gegevens met een ander stel Nederlanders uitgewisseld die gisteren waren aangekomen.
Vannacht ons laatste nachtje Afrika , morgen back home.
Maandag
Allebei al voor de wekker wakker, we zitten al helemaal in ons ritme, zullen we thuis ook zo vroeg gaan slapen en zo vroeg opstaan, ik denk het niet.
Gezamenlijk met de andere Nederlanders ons ontbijt genuttigd, we wilde apart gaan zitten maar de het personeel had ons gisteren samen zien eten en dan vandaag ook weer.
We moesten om 10.00 uur onze kamer uit, koffers hadden we al gepakt en in onze auto gezet om de dag door te komen maar even aan het zwembad gelegen veel te warm , toen maar kaarten, we hadden afgesproken dat we daar ook nog de lunch zouden nuttigen tegen 12.30 uur. Maar de onrust nam wat toe, we wilde beiden wel weg mogelijk dat we onderweg nog wat zouden zien. Alle spullen die we niet meer nodig hadden onder het personeel verdeeld. Gevraagd dat we om 12.00 uur konden lunchen, geen enkel probleem tegen 12.30 uur zaten we in de auto nog 280 km af te leggen en hopelijk geen lekke band wat dan hadden we een groot probleem. Onderweg nog wrattenzwijnen , struisvogels , koedoe's , gemsbokken en bavianen gezien zo konden we in stijl afscheidnemen van afrika.
Auto zonder deuken en schoon ingeleverd bij Avis. Wel aangegeven dat we de grens met Zimbabwe net overkomen omdat er een brandblusser, 2e gevarendriehoek ontbrak en dat we wel betaald hadden voor de overtocht aan Avis. We hoopte dat we een gedeelte terug konden krijgen maar tot onze verbazing kregen we het geld van de betaalde overtocht grens Botswana/ Zimbabwe weer terug, de bazin had over haart hart gestreken, want ze hadden nog nooit eerder klachten gehad , alle toeristen tot nu toe hadden altijd de grens over gekund. Maar van af nu af aan gingen ze het in de gaten houden of er meer toeristen problemen kregen met de grensovergang. Ach wij waren tevreden de vraag is of ze er iets mee gaan doen. We vertelde van onze lekke band , als je tijdens je trip in Namibië geen lekke band had gehad, dan wad het geen goede trip geweest. Gezien onze kilometers hadden we meer lekke banden moeten hebben. Wij zijn blij dat het bij een is gebleven omdat we ook niet makkelijk aan een vervangende band konden komen. 10 km voor het vliegveld maakte Anja me nog even aan het schrikken, ze dacht dat ze iets hoorde en dat er iets met onze band was, vanaf dat moment tot aan het vliegveld hou je je hart vast. Ik dacht niet stoppen we komen er ook op drie banden de laatste kilometers, gelukkig was het loosalarm.
Nu zitten maar te wachten tot dat we over twee uur kunnen gaan vliegen.
-
02 Oktober 2013 - 18:15
De Onnies:
Welkom thuis. Zullen we nu een keer echt snel afspreken. Kijk maar wanneer jullie weer aanspreekbaar zijn!!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
